All Categories
Featured
Table of Contents
Bij zo’n werkwijze ga je allesbehalve uit van een duidelijke theoretische stellingname – over bijvoorbeeld het wonen – maar via een achterdeur komen dergelijke opvattingen uiteindelijk toch aan bod (Eenvoudige lijnvoering). Door studenten met stukken van gebouwen en fragmenten te laten werken, stimuleer je niet meteen eenvoudige ontwerpen, of conceptueel eenduidige en heldere architectuur
Maar volgens mij zijn er vandaag nauwelijks nog architecten die denken in concepten of in perfecte vormen. Alles is context, een enorme context waaruit je stukjes moet selecteren. Dat geldt toch niet zomaar voor alle architectuur, denk ik. Boerderij herinterpretatie. Het is zeker eigen aan onze ontwerppraktijk: wij hebben vanaf het begin ‘materie’ in gedachten, eerder dan concepten, schema’s, principes, ideeën of theorieën
Architectuur is een ontzettend gerafelde werkelijkheid. Vinden jullie het noodzakelijk om referenties aan te reiken? Je zou studenten zélf een stuk van een gebouw kunnen laten uitkiezen. Dat draait meestal niet goed uit. Er is minder honger bij studenten om daar naar op zoek te gaan, om tentoonstellingen te bezoeken, om tijd door te brengen in de bibliotheek.
Dat heeft ook te maken met de ontwikkeling die de architectuurcultuur heeft doorgemaakt. Sinds iedereen over architectuur praat, en sinds Knack Weekend en De Standaard maandelijks een woon- en architectuurbijlage aanbieden, is de diepgang niet toegenomen, en studenten vallen begrijpelijkerwijze terug op die low-profile-informatie (Minimalistisch landleven). Ze schuimen voortdurend het internet af
In een boek of tijdschrift zie je meerdere tekeningen tegelijkertijd, op de juiste schaal; je krijgt er een tekst bij, je leert het hele oeuvre van een architect kennen. Dat verdwijnt op het internet. Daarom moet je bij iedere opdracht zelf een context of een culturele omgeving creëren. Ontwikkelen jullie nog andere strategieën om het terugvallen op voor de hand liggende informatie tegen te gaan? Wij willen niet dat studenten met de computer werken.
Dat creëert traagheid en concentratie. Je werkt ook ruimer, alles is mogelijk. Je tekent op verschillende, maar vaste schalen – op de computer hebben die verschillen geen betekenis meer omdat elke tekening op alle mogelijke schalen kan worden gepresenteerd - Minimalistisch design. Op je tekentafel kan je tien of meer tekeningen naast elkaar leggen – dat is op een scherm slechts in beperkte mate mogelijk
En ook het bespreken van hun werk is makkelijker: je kan als docent iets voortekenen, of de tekening van de student meteen aanpassen. Wat voor tekening ze maken doet er niet toe? Jawel, het moet precies zijn. Het gaat dus meestal om een fijne potloodtekening. We geven steeds ook een formaat of schaal op.
Ook hier ligt de schaal vast: schaal 1:5 bijvoorbeeld – ongeveer de grootte van een detail – of schaal 1:20 – ter grootte van een gebouwfragment. Het tekenen met de hand plaatst ons geregeld voor een dilemma (Architectuur en publieke ruimte). Een deel van de leeropdracht in het tweede jaar is werken met de computer
We worden bekritiseerd omdat we geen computertekeningen toestaan. Aan de EPFL hebben we daarom een assistent aangesteld, een oud-medewerker die op dinsdagochtend – dan zijn we er gelukkig zelf niet – computerondersteund tekenen begeleidt. Zelf laten we digitale documenten echter alleen toe op de eindpresentatie, en ze mogen nooit het enige materiaal zijn: de eindejaarstentoonstellingen van onze studio’s zijn altijd een ongelooflijke verzameling van maquettes op verschillende schaal, van tekeningen, plannen en documenten.
Eind vorig jaar hebben wij een vrijstaande jaren '80 woning gekocht. Duurzaam materiaalgebruik. Rond de 225 M2. We willen het huis gaan moderniseren en verduurzamen. Veel isolatie, zonnepanelen, uitbouw beneden, warmtepomp, warmterugwinning ventilatie, electra aanpassen, vloerverwarming, airco, nieuwe keuken, asbest verwijderen, schoorsteen slopen, dakkapel, nieuwe badkamer, trap vervangen, nieuwe kozijnen en nog veel meer
Nu zal niet alles in 1 x gaan. We hebben al moeite genoeg om redelijk snel een dakkapel te krijgen. Nu zijn veel zaken zoals o.a. de vloerverwarming, electra, zonnepanelen zaken die waarschijnlijk door goed ingeschat kunnen worden door een aannemer of installatiebedrijven. Maar over de aanbouw maak ik me wel wat zorgen.
Eind vorig jaar hebben wij een vrijstaande jaren '80 woning gekocht. Rond de 225 M2. We willen het huis gaan moderniseren en verduurzamen (Harmonie met omgeving). Veel isolatie, zonnepanelen, uitbouw beneden, warmtepomp, warmterugwinning ventilatie, electra aanpassen, vloerverwarming, airco, nieuwe keuken, asbest verwijderen, schoorsteen slopen, dakkapel, nieuwe badkamer, trap vervangen, nieuwe kozijnen en nog veel meer
Nu zal niet alles in 1 x gaan. We hebben al moeite genoeg om redelijk snel een dakkapel te krijgen. Nu zijn veel zaken zoals o.a. de vloerverwarming, electra, zonnepanelen zaken die waarschijnlijk door goed ingeschat kunnen worden door een aannemer of installatiebedrijven. Maar over de aanbouw maak ik me wel wat zorgen.
De omgeving waarbinnen architecten werken wordt er niet gemakkelijker op[i] (Tijdloze vormgeving) Het architectuurveld wordt immers steeds complexer. Die groeiende complexiteit zet zich in de eerste plaats door op project-technisch vlak. Projecten moeten immers beantwoorden aan een totaalpakket van ambities en doelstellingen, die zich vertalen in concrete eisen en regelgeving. Diezelfde complexiteit heeft ook een invloed op het aantal partijen die rond de tafel komen
Door de toename van het aantal partners ondergaan ook de samenwerkingsverbanden tussen deze partijen een transformatie. Complexere formules zoals publiek-private samenwerkingen, design & build, DBFM en bouwteams worden meer en meer de standaard. De complexiteit is echter ruimer dan projecten zelf.[ii] Ook de maatschappelijke context rond projecten is complexer geworden.
"Omwille van de complexere opgaven is het belangrijk dat de architect zich steeds meer laat voeden door de specialisten die hem omringen. Alles verandert immers zo snel dat het niet meer te volgen is, maar net daarom is het belangrijk dat de architect de principes die achter bijvoorbeeld bepaalde verwarmingsinstallaties liggen, blijft kennen om vanuit een brede, technische, maar ook morele-culturele visie een keuze te kunnen maken[ix] (Natuurlijke beleving) In die zin moet de architect een systeemdenker en generalist blijven - architect renovatie west-vlaanderen." Wanneer de exploratie van de rol van de architect vertrekt van de huidige manier van werken op project-technisch vlak, wordt niet zozeer een andere rol naar voren geschoven, maar vooral een andere manier van samenwerken tussen de partners in ontwerp- en bouwprocessen
Enerzijds moet ze onder de klassieke partners plaatsvinden, waar voor hen kansen lijken te liggen in het nauw samenwerken van bij de start van het volledige proces.[v] Anderzijds zullen nieuwe partners een plek in de ontwerp- en bouwprocessen moeten krijgen. De expertises van onder andere biologen, bio-ingenieurs, waterbeheerders, sociologen, buurtwerkers … kunnen een relevante bijdrage vormen in onder andere het klimaatverhaal en het grote woonvraagstuk.
In die complexe en uitgebreide samenwerkingsstructuur bestaat de rol van de architect eruit om – naast het vertalen van een programma van eisen op een plek naar een tastbaar ontwerp – de diverse insteken van de specialisten samen te brengen in een holistisch verhaal. Maar waarom is de architect de meest geschikte figuur om die overkoepelende rol op te nemen? Die reden ligt bij het feit dat de architect het best in staat is om alle aspecten samen te brengen, te integreren en het overzicht te houden, omwille van zijn capaciteit om uit die wirwar van insteken een synthese te maken[vi] Om die overkoepelende rol als waakhond van de coherentie in het proces te kunnen spelen, is het ook belangrijk dat de architect ook een rol als tussenpersoon opneemt[vii] - Modern wonen tussen velden Het is immers niet alleen zijn taak om alle specialismen in het ontwerp te integreren, maar ook om alle partijen rond de tafel te brengen en iedereen richting hetzelfde doel te laten werken
In elk geval ontstaat er door het uitgebreide takenpakket te verdelen over verschillende architecten, ruimte voor elke partij om zich grondig te verdiepen in een vakgebied waardoor elk aspect tot in het detail uitgespit kan worden. In die zin wordt de architect specialist in een vakgebied, of dat nu technisch, ontwerpend of maatschappelijk is.
De eenvoud van de transformatie is immers tegelijk het grote gevaar ervan. Wanneer de rol van de architect opgeknipt wordt en daarmee de complexe uitdagingen uiteengelegd worden in individuele, minder complexe delen, ontstaat immers de kans dat er voorbijgaan wordt aan de echte complexiteit van de opgaven en dreigt de kwaliteit die die complexiteit met zich kan meebrengen verloren te gaan (Architectuur met identiteit)." Vanuit eenzelfde problematiek schuiven dus twee schijnbaar tegenstrijdige scenario’s zich naar voren: de architect als generalistische regisseur en de architect-specialist
In de eerste plaats kan het belang van goede communicatie, van elkaar begrijpen niet onderschat worden. Een deel van het probleem ligt daar bij de deeldisciplines, waar nog al te vaak personen zitten die nauwelijks of geen voeling met architectuur hebben, waardoor de communicatie en de samenwerking stroef verlopen.[xiv] Anderzijds kan dit probleem niet enkel aan de specialisten toegeschreven worden.
Verder moet hij ook leren openstaan voor de input van de partners en de spelregels van hun nevendisciplines. Bovendien mag het ondertussen wel duidelijk zijn dat de architect onmogelijk nog specialist in de deeldisciplines kan zijn - Authentieke eenvoud. Hij moet dan ook niet pretenderen om er meer over te weten dan de werkelijke specialist, die dagelijks bezig is met zijn vakgebied
Dit wordt misschien nog het best geïllustreerd aan de hand van de ophef rond de oproep aan de start van afgelopen jaar om de wet op de bescherming van de titel en van het beroep van architect aan te passen. Het zwakke punt is momenteel dat de partijen zich vaak bedreigd voelen door de anderen.
De eenvoud van de transformatie is immers tegelijk het grote gevaar ervan. Architectuur met authenticiteit. Wanneer de rol van de architect opgeknipt wordt en daarmee de complexe uitdagingen uiteengelegd worden in individuele, minder complexe delen, ontstaat immers de kans dat er voorbijgaan wordt aan de echte complexiteit van de opgaven en dreigt de kwaliteit die die complexiteit met zich kan meebrengen verloren te gaan
De masterproef onderzocht de rollen van architecten in het hedendaagse Vlaamse landschap. De centrale stem kwam echter niet van architecten zelf, maar wel van personen die vanuit een andere positie dan die van architect het architectuurveld vormgeven (Architectuur als sociaal instrument). architect renovatie west-vlaanderen. Zij werden geïnterviewd en hun visie, gecomplementeerd met het lopende debat in tijdschriften, (kranten)artikels, opiniestukken, columns, onderzoeken, discussieplatforms … vormden de basis van de masterproef
Het onderzoek bracht, vanuit een moreel-normatieve blik naar de filosofische verantwoordelijkheden van de architect, wel een overzicht van de opvattingen in Vlaanderen over de rollen van de architect vandaag op. Voetnoten [i] Johan van den Berg, “Architecten, trap niet in de val van het beter te willen weten", , 7 mei, 2020, .
De etymologie van architect vanuit het Grieks laat zien dat het woord bestaat uit twee concepten: archè of arkhi (begin, eerste, opper-) of arkhon (heerser) en technè of tekton (timmerman) (Het herdenken van de stad). Een architect is dus de "initiatiefnemer tot de bouw", degene die aan het begin staat van de uitvoering van een gebouw en er tijdens de bouw soms nog bij betrokken wordt
De architect vertegenwoordigt de opdrachtgever tijdens het gehele bouwproces. Hij verzorgt bijvoorbeeld het ontwerp, maakt het bestek en de tekeningen, stelt de kostenbegroting op, verzorgt de aanbesteding (welke aannemer het werk gaat maken), houdt soms toezicht op de uitvoering (kan het bouwproces coördineren), pleegt overleg met de verschillende instanties.
Maakbaarheid (wettelijk, in de omgeving, constructie-technisch, lichtinval e (Moderne eenvoud).d., maar ook prijstechnisch ofwel is het haalbaar voor mijn budget, en ook rekening houden met minder valide mensen, "processen" als looproute in een winkelcentrum e.d.). Hulpmiddelen (tools als BIM, 3D, virtual reality presentatie, augmented reality e.d.; het arsenaal wordt steeds groter en interessanter, maar maakt een keuze moeilijk; voordeel van o.m
Duurzaamheid (BENG, energiebeheer, duurzaam, circulair bouwen, zonnepanelen e.d., groengevel, hergebruik e.d.). "Copyright" (laat vastleggen dat de klant (na oplevering?) zonder toestemming van de architect het gebouw mag (laten) aanpassen zoals de klant dat wil). Vaak schakelt de architect een bouwkundig ingenieur of constructeur in voor de (diepgaander) technische aspecten; de constructeur bepaalt wat vereist is in een bepaalde situatie en dat kan gevolgen hebben voor het ontwerp.
Veel architecten hebben zich gespecialiseerd in bepaalde typen gebouwen of bouwwerken - architect west-vlaanderen. De architect moet wel ervaring hebben met het gebouwtype van de opdracht (Stedelijke groei en architecturale identiteit). Door de wollige taal van veel architecten en de van nature aanwezige uitingsdrang van de creativiteit, verdwijnen de wensen van de klant wel eens naar de achtergrond
Table of Contents
Latest Posts
Duurzame Esthetiek
Strakke Gevels
Warmte En Licht In Landelijke Woning
More
Latest Posts
Duurzame Esthetiek
Strakke Gevels
Warmte En Licht In Landelijke Woning

